CED, ang. skrót od
Capacitance Electronic Disc, pojemnościowy dysk wizyjny.
System zapisu
sygnału wizyjnego na płycie opracowany przez firme RCA (Radio
Corporation of America) w 1979 roku.

Informacja z dysku jest odczytywana przez
diamentowy czytnik z przyklejoną elektrodą metalową, na zasadzie zmiany
pojemności pomiędzy elektrodą a prąd przewodzącą płytą. Spiralny ślad w
kształcie litery "V" jest rowkowany poprzecznie, przy czym głębokości i
gęstości (periodyczność) tych rowków odpowiadają informacje o luminacji,
chrominancji oraz dwóch sygnałach dźwiękowych. Czytnik co pewien
czas należało przeczyścić (fotografia poniżej przedstawia otwarty przedział z diamentowym czytnikiem).
Płyta o średnicy
30cm, tłoczona z przewodzącego polichlorku winylu może pomieścić do 1
godziny nagrania na jedną stronę. Nagrania na obu stronach.
Rozdzielczość pozioma 230 linii. Ścieżki wyraźnie widoczne (fotografia
poniżej).
Dyski CED są podatne
na zabrudzenia. Zużywały się po około 500 odtworzeniach. Do odtwarzacza wstawiane w specjalnej kopercie ochronnej; fotografia
poniżej przedstawia wysuniętą płytę z koperty, która była
jednocześnie opakowaniem z opisem nagranego materiału.

Istnieje nadal
ogromna wideoteka w tym formacie. CED rozpowszechniony był głównie w
USA.
(Best viewed
with Internet Explorer 6.0 or later. Resolution: 1024x768 True Colour or
better.)
MarekGoreckiBetamax (C)2003.
Last updated:
28.02.2013 (Klodzko)

|
|